Ambient to muzyka istniejąca od kilkudziesięciu lat, która ze wzgledu na swoja formę nigdy nie zdobyła i nie zdobędzie większej popularności. U źródła jej powstania była idea muzyki, jako tła lub wypełniacza przestrzeni będącego integralną częścią pomieszczenia.
Inspiracje
Genezę ambientu upatruje się w idei “musique d’ameublement” stworzonej przez kompozytora z przełomu XIX/XX wieku – Erika Satie. Mówiła ona, że muzyka powinna być tłem życia codziennego. Miała wypełniać przestrzeń i być dodatkiem pomieszczenia – swojego rodzaju meblem domowym. Drugim źródłem, w którym upatruje się początki ambientu jest muzyka konkretna Johna Cage’a.
Lata 70 – początki ambientu
Muzyka ambient w pełnym tego słowa znaczeniu zaczęła być nagrywana od początku lat 70. Należy tutaj przytoczyć takich twórców, jak Klaus Schulze, Tangerine Dream, Ash Ra Temple. Najwięcej jednak muzyka ambient może zawdzięczać Brianowi Eno. To on wprowadził określenie ambient. Leżąc po wypadku rowerowym w szpitalu wsłuchiwał się w muzykę harfową puszczoną z głośników. Momentami była ona tak cicho, że zlewała się z dźwiękami deszczu za oknem oraz innymi dźwiękami otoczenia. To doświadczenie zainspirowało go do stworzenia nowych utworów muzycznych utrzymanych stylistyce, jaką znamy pod określeniem ambient. W 1978 Brian Eno wydał album zatytułowany Music for Airports / Ambient 1, Składał się on z zapętlonych dźwięków i minimalistycznych melodii fortepianowych. Był to kamień milowy gatunku.
Obecnie muzyka ambient ma bardzo wielu amatorów, pomimo tego, że jej twórcy nigdy nie odnosili komercyjnych sukcesów. Scena ambientowa bardzo się rozwinęła przez lata istnienia i obejmuje twórców z całego świata.